Od prawego do lewego

Myślę, że warto mieć świadomość tego, co tak naprawdę jest nam w życiu potrzebne, a co zbędne... Co nas cieszy, a co denerwuje i upokarza... I myślę, że warto dzielić się z innymi tym, co myślimy i czujemy... Nie oznacza to jednak, że każda moja publikacja na tym blogu - jest moim fochem. Należy traktować je z lekkim przymrużeniem oka... 

                                                   

Ilekroć czytam lub słyszę hasło: „Prawo stoi po twojej stronie” – dostaję drgawek. Bo przecież te słowa, to utopia?! Nic nie znaczące i nierealne?! Gdzie do cholery jest to prawo?! Chyba poszło na „lewo”, rzucając słowa na wiatr... Nie raz wpadają mi w ręce postanowienia i uzasadnienia sądów, prokuratorów i innych ,,gadów”. Tak, właśnie gadów, bo akurat nie mam innego zamiennika dla przedstawicieli prawa. Czy wszelkiej maści wymiary sprawiedliwości, kiedykolwiek załatwiły pozytywnie jakąkolwiek sprawę? No może jakąś błahą... A pozostałe? Wątpię. Wszystkie są „niby” rozpatrywane, odbywają się jakieś tam „nasiadówki” (żylaki odbytu, to chyba zawodowa choroba) a potem umarzane.

Nie spuszczę z tonu

Niektórzy twierdzą, że kampanią wyborczą do władz samorządowych emocjonują się zawsze i wyłącznie sami kandydaci. Jasne! Bo jak zaobserwowałam - potencjalnym wyborcom towarzyszy coraz częściej wściekła irytacja, a nazwiska ludzi sięgających po władzę, mnie przynajmniej nie kojarzą się pozytywnie... Albo nie kojarzą mi się wcale.

Tęsknota nigdy nie gaśnie...

Pamięć o zmarłych, szacunek dla nich, zewnętrzne wyrazy czci są na pierwszym miejscu. Ten moment refleksji jest nam bardzo potrzebny. Zastanawiamy się, jak potoczyłyby się nasze losy, gdyby nadal byli z nami. Wspominamy wspólnie spędzone chwile. Zastanawiamy się, czy oprócz rozpaczy i bólu już nic nie po nich nie pozostało?

Nie bedę domowa kurą

Złapałam się na tym, że dosyć często swój punkt widzenia kieruję na mężczyzn. I doszłam do wniosku, że nie tylko oni są wadliwie skonstruowani przez matkę naturę. Kobiety także. I zastanawiam się niejednokrotnie, kiedy wreszcie „baby” przestaną dyskryminować siebie nawzajem? Kiedy też wreszcie przestaną robić z siebie ,,słodkie idiotki”, ,,ciepłe kluchy’’ bądź ,,domowe kury”? A na dodatek ślepe jak cholera, odmieniające wciąż przez przypadki swoich życiowych partnerów.

Tumany tumanią tumanów

Z każdym dniem coraz bardziej jestem przekonana, że zmianę prowadzonej do tej pory polityki w Polsce wymusi jakiś bunt. Powodów przecież jest mnóstwo np.:masowe zwolnienia z pracy i narastające bezrobocie, czy też niezadowolenie ubożejących z dnia na dzień emerytów i rencistów (a będzie jeszcze gorzej, gdy emeryci i renciści staną się „utrzymankami” tych wszystkich zatrudnianych dziś na najniższą stawkę).

Nie mogę ugryźć się w język

Miłość do wykonywanego zawodu – to słowa, które praktycznie dzisiaj nic nie znaczą. Mogą wzbudzić co najwyżej wzruszenie ramion, bądź inne odruchy... Bo jak wynika z moich codziennych obserwacji, przykładowo: pracy urzędników, przedstawicieli służby zdrowia czy oświaty, (oczywiście, nie mam na myśli wszystkich), to przyznam szczerze, że chwilami zbiera mi się na pewien bezwarunkowy odruch...

Mam podgryziony patriotyzm...

Do refleksji nad słowem: patriotyzm – natchnęły mnie pewne, przypadkowo napotkane, uroczyste obchody rocznicy jakiejś tam bitwy. Obserwując część artystyczną w wykonaniu gimnazjalnej młodzieży, przed oczami stanęły mi szkolne uroczystości sprzed lat, w których wówczas, jako uczennica podstawówki brałam udział. Śpiewałam, tańczyłam, recytowałam wiersze...